Ze hebben de papieren om voor de klas te staan, zijn supergoed in hun vak, maar merken dat hun kennis van de Nederlandse taal net tekortschiet om een groep pubers in toom te houden. Wat doe je dan? Inke Logtenberg-Steenman van Statushouders voor de Klas bedacht het: toneellessen om nog beter uit de verf te komen.

Theaterworkshops
In het land van herkomst zijn ze bevoegd om wiskunde te geven, maar hier in Nederland moesten de veertien Turkse en één Poolse docent nog bijscholen om voor de klas te mogen staan. Vol goede moed gingen ze op stage bij scholen in het Gooi en ontdekten dat de taal soms tekortschoot. Inke Logtenberg, projectleider bij Statushouders voor de klas, bedacht hoe ze de groep kon helpen. “Voor een klas vol pubers staan is voor iemand die de Nederlandse taal machtig is al pittig, dus ga maar na wat er gebeurt als je minder goed Nederlands spreekt.” Logtenberg dacht na en wist het: Robbert Jan Proos zou haar kunnen helpen. “Robbert Jan geeft al jaren theaterworkshops en leert acteurs hoe ze comfortabel op hun podium kunnen staan. Voor de klas staan is naast het overbrengen van de leerstof toch ook ervoor zorgen dat een klas gemotiveerd blijft om naar je te kijken. Dat kun je onder meer doen door een soort van te acteren.”

Lichaamstaal
Het is woensdagochtend en in Santbergen op de Noorderweg wordt wat afgelachen. “Ja, dat moet ook hè, acteren is expressie, er gewoonweg staan”, legt Robbert Jan Proos uit. “Toen Inke het verzoek bij me neerlegde om een groep wiskundeleraren uit Turkije en een uit Polen in drie weken tools te geven om sterker voor een groep te staan, aarzelde ik geen moment. Wat een goed en leuk idee.” Proos is al lang theaterdocent en weet waar hij het over heeft. “Lichaamstaal is superbelangrijk als je voor een groep staat. En juist voor een klas vol pubers. Dus hoe ga je er staan? Wat wil je uitstralen? Ik bied de docenten hier een veilige omgeving om het uit te proberen en elkaar te laten zien wat houding en de kracht van je stem doet.”

Statushouders voor de Klas
Dilek Tekin is een van de deelneemsters. Twintig jaar lang stond ze in Turkije voor de klas en ze gaf zich hier op voor het leerwerkprogramma Statushouders voor de Klas. De stof snapte ze, maar dat Nederlands, dat was lastig. “Ik heb jarenlang lesgegeven in Turkije maar in Nederland is het heel anders. Leerlingen in Turkije luisteren naar de docent, hebben respect en doen wat er wordt gevraagd. Dat is in Nederland anders. Hier wordt veel meer zelfstandig en in groepjes gewerkt en een uur naar de leraar luisteren gebeurt hier niet.” Tekin is optimistisch, geeft niet op en houdt haar plezier in het lesgeven. “Ik geef bijles aan kinderen die moeite hebben met wiskunde en dat gaat heel goed. Ik vind dat leuk om te doen.” De theaterworkshop van Proos vindt ze geweldig. “We lachen veel en ondertussen leren we wel hoe we sterker voor een groep kunnen staan.”