statushouders

“Een gemotiveerde leraar is de beste leraar”

“Toen ik 10 jaar was, wist ik al dat ik leraar wilde worden. Mijn favoriete meester op de basisschool had namelijk gezegd dat leraar en dokter heilige beroepen zijn, omdat je daarmee de mensheid kunt helpen. ‘Denkt u dat ik ook zou kunnen lesgeven?’, vroeg ik hem. ‘Zeker wel’, antwoordde hij. ‘Jouw geduld is een goede eigenschap om leerlingen te helpen die iets niet direct begrijpen.’ Vanaf dat moment wilde ik niets anders meer. Nu is hij leraar biologie.”

Die motivatie om te willen lesgeven is volgens Hasan de belangrijkste eigenschap van een goede leraar. “Als je gemotiveerd bent, kun je lesgeven met plezier. Dan kun je gemakkelijk contact maken met alle leerlingen, ook de lastige of brutale. Als je in Nederland wilt lesgeven, helpt die motivatie je ook om je taal op niveau te brengen. Voor sommige beroepen is een gemiddeld taalniveau genoeg, maar bij lesgeven worden hogere eisen gesteld.”

Extra gemotiveerd
“Toen we in het azc woonden, konden we niet studeren. Het was midden in coronatijd en de wifi was te slecht. Dus in het begin twijfelde ik: wat kan ik doen in de toekomst? Nadat we verhuisd waren naar Bunschoten-Spakenburg, sprak ik een vriendin met wie we de bungalow in het azc hadden gedeeld. Zij had deelgenomen aan de eerste groep van Statushouders voor de Klas en vertelde daarover.
‘Kan ik ook meedoen aan dat project?’ vroeg ik haar. ‘En ben je er tevreden over?’ Zij is wiskundedocent en vertelde mij dat binnen een jaar een nieuwe groep zou starten. ‘Als je minimaal B1-taalniveau hebt, kun je je aanmelden. Daarna krijg je een intake en als de projectcoördinator of docenten jouw taalniveau goed genoeg vinden, kun je meedoen.’ Daarna was ik extra gemotiveerd om Nederlands te leren.”

Oefenen met de buren
“Samen met mijn vrouw heb ik taalcursussen gevolgd. Daarnaast vonden we taalmaatjes. Elke week kozen we een thema waarover we met hen in gesprek gingen. Eentje zagen we face-to-face, de ander spraken we via WhatsApp, want die woonde in Leiden. Ook gingen we naar de bibliotheek om onder begeleiding Nederlandse boeken te lezen. Zo konden we onze uitspraak verbeteren. Daarnaast keek ik vaak Nederlandse televisie, het NOS-journaal en documentaires.
Het leukste was het oefenen met onze Nederlandse buren. Kort na onze verhuizing hadden we bij alle buren een kaartje in de bus gedaan, met een uitnodiging om kennis te maken. Daar kregen we heel veel positieve reacties op. Over en weer gingen we koffiedrinken bij elkaar en Nederlands praten. Sommigen kwamen ook bij ons eten.”

Toegewijde docenten
“In september 2023 startte ik met het programma van Statushouders voor de Klas. De coördinator en docenten van Hogeschool Utrecht waren zeer toegewijd. Soms deden we rollenspelen om onze taal te verbeteren en de omgangsregels te leren. We werden dan in drietallen verdeeld; eentje was de docent, een ander was de ouder, weer een ander was de leerling. Dan kregen we een probleem dat we moesten bespreken. Ook leerden we over het Nederlandse onderwijssysteem en de zes taken van docenten, zoals gastheer, presentator en afsluiter. Als we een probleem hadden, konden we gemakkelijk terecht bij onze docenten en de coördinator. Meestal vonden zij een oplossing voor ons probleem. Echt fantastisch.”

Ander systeem
“Het onderwijssysteem in Turkije is heel anders dan dat van Nederland. Ik heb negentien jaar lesgegeven op middelbare scholen in Turkije. Op alle niveaus, van vmbo tot en met vwo. In Turkije is het heel gebruikelijk dat je lesgeven combineert met andere functies in het onderwijs. Zo heb ik ook gewerkt op de administratieve afdeling en op de hr-afdeling van scholen, en was ik een aantal jaren directeur van grote instellingen. In Nederland is dat niet gebruikelijk.
Ook het eindexamen van de middelbare school is totaal anders. In Nederland heeft elk niveau zijn eigen examen dat bepaalt of je door mag naar een bepaald type onderwijs. In Turkije doen alle leerlingen op de middelbare school hetzelfde staatsexamen, ongeacht hun niveau. De eindscore voor dat examen bepaalt of je naar de universiteit mag of niet, en voor welk vak je eventueel verder mag leren.”

Waardevolle praktijkervaring
“Een maand nadat het programma van Statushouders voor de Klas was gestart, begon mijn stage op de Werkplaats Kindergemeenschap in Bilthoven. Een bijzondere stroming in het Nederlandse onderwijs voor basisonderwijs en mavo, havo en vwo, met de nadruk op zelfstandig werken.
Ik heb geluk gehad met mijn werkbegeleiders. Ze hebben me veel geleerd, bijvoorbeeld over grenzen aangeven. Nederlandse leerlingen maken gemakkelijk contact met hun docent, sommige zijn zelfs brutaal. In het begin was ik daar teleurgesteld over. Dat een leerling in discussie blijft gaan, ook na de derde waarschuwing. Dankzij mijn stage weet ik wanneer ik moet ingrijpen en wanneer niet. Toen ik voor het eerst weer zelf voor de klas stond, was ik erg gespannen, maar na afloop voelde ik me fantastisch.”

Goede referentie
“Nu mijn stage afloopt, ben ik aan het solliciteren voor een nieuwe baan. Het project van Statushouders voor de Klas is echt een goede referentie op mijn cv. Ik kan het iedereen aanraden die in zijn thuisland in het onderwijs werkte en hier aan de slag wil. Door dit project leer je hoe het in Nederland werkt én maak je kennis met de praktijk.”